ساقیا! باز خماریم به جامی بنواز / خاطر خسته ما را به سلامی بنواز
گر میسر نشود بگذری از کوچهما / گاه گاهی دل ما را به پیامی بنواز
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
سلامت میکنم ای غنچه ی راز / تو بودی از برای عشقم آغاز
تویی تنها دلیل زنده بودن / ندارم طاقتت با چشم در ناز
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
سلام من به غنچه ای كه صبحدم به خنده باز می شود